Geneeskunde voor de Middeleeuwen
Geneeskunde is in veel verschillende landen ontstaan en heeft zich op verschillende plekken in de wereld verschillend ontwikkeld. Als men terug denkt aan geneeskunde in de oudheid, haalt bijna iedereen de geneeskunde in de Griekse tijd naar boven. De Grieken zijn de grondleggers geweest van ons huidige systeem van de geneeskunde. Ze hebben de ziekenhuizen bedacht en zijn specialisten geweest in het verzorgen van een lichaam. Om deze reden komt de geneeskunde in de Griekse tijd zeker aan bod in dit artikel. Graag willen wij ook aandacht besteden aan minder bekende geneeskundige methodes in de oudheid.
Ten eerste moet natuurlijk duidelijk zijn, dat een precieze ontwikkeling van de geneeskunde nooit vastgesteld kan zijn. De behandelingen en feiten berustten helaas niet allemaal op methodes, maar vaak ook op religieuze zaken.
Geneeskunde in de prehistorie
Om verder in te gaan op het punt dat geneeskunde ook veel met religie te maken had, komen we vanzelf bij de geneeskunde in de prehistorie. Vooral in deze tijd dacht men dat ziektes werden veroorzaakt door boze geesten en demonen. Op dat moment waren er nog geen artsen, dus waren het vooral priesters die de juiste medicijnen oftewel rituelen moest bedenken en aan de ‘patiënt’ overhandigen.
Zo had je ook rond 4000 v Chr. de Sumerische geneeskunde. Interessant, maar ook een beetje waanzinnig! Deze mensen probeerde overeenkomsten te vinden met de sterren en planeten en de fouten in ons lichaam, waardoor de mens ziek werd. Om het verhaal nog mooier te maken, deze methode heeft een aardige tijd standgehouden en mensen zagen serieus patronen.
Geneeskunde bij de Oude Egyptenaren:
Vanaf het moment dat de Oude Egyptenaren zichzelf gingen ontwikkelen in hun geneeskunde, begint de normale geneeskunde meer op te komen. Er zijn op dat moment genoeg groepen geweest die met leuke ideeën en gedachtes naar voren kwamen, maar de Oude Egyptenaren kwamen opzetten met behandelmethodes en medicijnen. Nog steeds waren de religieuze invloeden aanzienlijk groot, geleidelijk aan begonnen de ideeën van artsen ook van groot belang te worden.
Er kwamen artsen, die zich ieder gingen specialiseren in bepaalde delen van de geneeskunde. Er ontstond een soort systeem dat één arts zich specialiseerde in één ziekte. Als dus de patiënt bepaalde symptomen had van een bepaalde ziekte, had je ook vaak maar één arts die hier iets aan kon doen. Op die manier verkrijgen artsen individueel veel kennis en worden ze specialist genoemd. Je zou hieruit kunnen afleiden dat wij ook al iets van de Egyptenaren hebben overgenomen. Momenteel beschikken wij ook over menig specialisten die ieder hun eigen plaatsje hebben in het ziekenhuis.
Uiteindelijk kun je concluderen dat de ontwikkeling van de geneeskunde bij de Oude Egyptenaren een belangrijke stap heeft gemaakt naar het uiteindelijke resultaat van de geneeskunde .
Geneeskunde bij de Grieken en Romeinen:
Om dichterbij de methode van nu te komen, zul je eerst de Grieken en Romeinen grondig moeten onderzoeken. Waarvoor hebben zij gezorgd waardoor hun methodes in de geneeskunde zo bekend zijn geworden?
De Grieken
Ten eerste hebben de Grieken gezorgd voor organisatie in de geneeskunde. Iedereen kent het plaatsje Epidaurus waar als eerste op de hele wereld een ziekenhuis werd gebouwd om te functioneren.
Ten tweede had je natuurlijk in het Griekenland van toen Hippocrates van Kos. Wat zou de wereld van geneeskunde op dit moment zijn geweest als deze man niet had bestaan? Een zooitje ongeregeld, of overdrijven we nu? We kunnen in ieder geval wel stellen dat deze man met zijn bedenkingen en ideeën de basis heeft gelegd voor de moderne geneeskunde.
De eed van Hippocrates heeft zoveel meer vertrouwen gegeven van patiënten in artsen. Geneeskunde berust natuurlijk voor een groot deel op vertrouwen en vooral van de patiënten en met deze prachtige regel heeft hij ervoor gezorgd dat het overgrote deel van de bevolking toen al en zeker ook nu graag naar het ziekenhuis gaat zonder het gevoel te hebben dat ze niet vertrouwd zullen worden.
De eed was niet het enige waar Hippocrates voor gezorgd heeft. De bovennatuurlijke krachten werden door hem bijna gezien als onzin. Hierdoor werd hij wel meteen heel conservatief gezien. Hij begon ziektes in verschillende fasen, “acuut”, “chronisch”, “epidemie” en “endemisch”.
Ook bracht hij de vier verschillende lichaamssappen naar voren: bloed, slijm, gele en zwarte gal. Als deze sappen niet in evenwicht zijn, ontstaan ziektes.
De Romeinen
De Romeinen hebben niet veel bekende artsen voortgebracht, afgezien van Galunes, maar hebben zich op het punt van instrumenten flink ontwikkeld. Om bepaalde problemen op te lossen, gebruikten ze al instrumenten als pincetten, scalpels en scharen.